Husvener frå barndomen - fargerike gjestar i Erkegarden. Ivar Mork minnast mange gjestar frå Erkegarden, ikkje minst sigarettrøyken og motorsyklane deira.

I eine helvta av huset budde Gommer og Gofar. Syver-Anna, tenestetausa frå Kalneset, hadde bite på den snedige planen til Gofar, og vorte Gommer. Ei klart billegare ordning for Gofar, vil eg tru.

Far hadde eit lidenskapleg forhold til flaggstenger, og truleg var broren Jakob skoren av same stokk. Eit tun med respekt for seg sjølv måtte ha ei ruvande flaggstong, så Erkegarden hadde ei mektig flaggstong. På tidlege bilete kan ein sjå at flaggstonga er på plass alt før huset er halvferdig.

Byggmeister Inge Kolås sin bergingsaksjon for «gamlestova» i Erkegarden på Åkre har vekt mykje åtgaum både i media og i ålmenta. Dette underlege huset var barndomsheimen min, og det er sett fram ynskje om at eg skal fortelje eitt og anna frå livet på innsida.

I vår ende budde me også på kjøkenet, og det var staden for alle slags gjeremål. Koking, eting, lekselesing, kroppsvask og til dels klesvask og klesturk. Når far kvilte middag, velte kan seg i koll på kjøkengolvet og sovna med det same han la hovudet på trøa til mor si Singer symaskin.

Slik var livet i Erkegarden. Ein ustanseleg straum av menneske, gamle og unge, nære og fjerne, høge og låge, som sessa seg rundt kjøkenbordet til mor Andrea, og om kvelden fann seg ei lege under ei raft einkvan staden i det mangfaldige huset.

Tre tiår ubebodd og uten vedlikehold setter sine spor. Erkestova eldes på en verdig måte, men ingenting varer evig. I 2015 kjøpte byggmester Inge Kolås det særegne huset og nå skal storheten gjenreises. Gode håndverkere sørger for det.